Ga naar de inhoud

3 daagse ster der Vlaamse Ardennen

Gisteren terug gekomen van de 3 daagse ster der vlaamse ardennen.

Zaterdag was de eerste etappe van zo een 115 km, eerst reden we 5 rondes van 15km met een pittig klimmetje erin en daarna nog 4 rondes van 10 km. Ik starte als allerlaatste en het lukte me niet echt makkelijk om goed van voren te komen. Na 10 km gingen we de eerste keer de klim op. Het was erg chaotisch maar in de klim kon ok goed schruiven. Midden op de klim werd er gevallen vlak voor me, ik in de remmen en net optijd in stilstand maar de gene achter mij kon dat niet en knalde op me achterwiel. Ik vlug er omheen en weer gaan. Echter kwam ik niet meer omhoog, ik dacht dat ik nog nooit zulke slechte benen had gehad. Maar al snel bleek dat mijn rem op me achterwiel stond. Na 3 km weer terug via de autos het peloton in gedoken en naar voren gereden.

De volgende ronde gingen ze op precies de zelfde plek weer onderuit maar kon ik er gelukkig net omheen sturen. Namaten de wedstrijd langer werd ging het beter maar toen de kopgroep wegsprong was ik niet alert genog en miste ik hem. Vervolgens in het peloton gefinisht.

Etappe 2 bedroeg 100 km met maarliefs acht keer de berendries erin(een zwaar klimmetje uit de ronde van vlaanderen). De koers begon en ik voelde dat de benen goed waren, bleef alert van voren en reed de klim gemakkelijk omhoog. Maar na 4 rondes reed iemand voor me op een stoprand en ging onderuit. Ik achter hem erover heen en vol om me zijkant beland en me arm open + schouder opgehaald. Ik kon mezelf nog vlug de greppel in dieuwen om mensen die over me heen zouden vallen te voorkomen. Weer pech maar ik moest terug komen. Dus vlug uit de greppen gekomen en weer in de achtervolging.

Het was nog 10 km tot de klim en er stond volle wind tegen. Achter de auto mocht eigenlijk niet en dus was het zo hard als ik kon zien terug te rijden. Op de berendries probeerde ik nog de sprong te maken maar door een steek slaagde ik hier niet in. En na 3ronde achtervolgen werd ik uit koers gehaald, balen. Wel wist me teammaat het geel te veroveren

De volgende dag volgde de ploegentijdrit, we starten als laatste van de 17 ploegen en wisten hier een mooie tijd neer te zetten voor een 2e plek. De laatse etappe bedroeg nog 80 km in een 10 km rondje met 3 flinke klimmen. Ik kreeg een taak om de gele trui te beschermen en dat heb ik gedaan. De eerste 4 rondes goed voor de kopman het werk opgeknapt, ik kende goede benen en reed veel klimmetjes op kop van het peloton. Ik zakte later iets in maar finishte netjes in het peloton, wel balen van me val maar het is niet anders. Wel het geel verdient met ons team en de kopman Thymen Arensman